1 |
akil[1] akıllı | [1]
|
2 |
akil[1] Akıllı | [1] | [1]
|
3 |
akil[1] yiyen, yiyici | | [1]
|
4 |
akilAkıllı kimse; iyi ve kötüyü, faydalı ve zararlıyı birbirinden ayırabilen kimse. Çocuk yedi yaşında âkıl olur. Yedi ile onbeş yaş arasında iken akıllı çocuk denir. (Hamza Efendi) Âkıl olmayan çocukların bütün sözleşmeleri bâtıldır, hükümsüzdür. (İbn-i Âbidîn) Âkıl olan bir çocuk, şeker, meyve gibi kendine yarar şey isterse ona satmak c [..]
|
5 |
akilyiyen, yiyici.âkilüllâhm:
|
6 |
akil(Bak: Akl)
|
7 |
akil(Bak: Akl)
|
8 |
akilAkýllý kimse; iyi ve kötüyü, faydalý ve zararlýyý birbirinden ayýrabilen kimse.
|
9 |
akilAkıllı , Rüştünü kanıtlama konumuna gelmiş , yaptıklarının farkında olan
|
<< akamet | aksülamel >> |