1 |
kahhar[1] Kahredici, kahreden, yok edici | [1] | [1] kahredici. | | [1]
|
2 |
kahhar[1]Galib-i Mutlak ve her an kahretmeğe muktedir olan Allah (C.C.) Hak Celle ve A'lâ'nın esmâ ve sıfâtındandır
|
3 |
kahharGalib-i Mutlak ve her an kahretmeðe muktedir olan Allah (C.C.) Hak Celle ve A'lâ'nýn esmâ ve sýfâtýndandýr.
|
4 |
kahhar Allahü teâlânýn Esmâ-i hüsnâsýndan (güzel isimlerinden). Düþmanlarýndan, cebbâr (kibirli, zorba, zâlim), inâdcý, nîmetlere nânkörlük edenleri öldürüp, onlarý zelîl (aþaðý, hakîr) etmekle dünyâda kahreden, âhirette düþmanlarý olan kâfirlere ebedî; îmâ nlý ölen mü'minlere, af ve maðfiret etmezse (baðýþlamazsa) geçici olarak azâb eden. [..]
|
5 |
kahharKahreden, üzen.
|
<< kahbe | kaht >> |