1 |
fasih[1] açık | [2] anlaşılır | [3] düzgün
|
2 |
fasih[1] Fesh eden, iptal eden, bozan, çürüten, vazgeçen | [1]
|
3 |
fasih[1] ( Vazgeçen. Dağıtıcı. Bozguncu. Fesheden.
|
4 |
fasih[1] güzel konuşan. | | [1]
|
5 |
fasihDilin bütün kaidelerine uyularak doğru, güzel ve açık şekilde konuşup yazılması, ifadenin anlam ve âhenk bakımından kusursuz olması.
|
6 |
fasihDilin bütün kaidelerine uyularak doğru, güzel ve açık şekilde konuşup yazılması, ifadenin anlam ve âhenk bakımından kusursuz olması.
|
7 |
fasihDilin bütün kaidelerine uyularak doğru, güzel ve açık şekilde konuşup yazılması, ifadenin anlam ve âhenk bakımından kusursuz olması.
|
8 |
fasihFasahat sâhibi. Hatasýz olarak söyleyen. Açýk ve güzel konuþan.
|
<< farz | fasikül >> |